انشای آسمان شب صفحه ی ۵۲ نگارش هفتم

موضوع کلی: آسمان شب

ریز موضوع : ستاره های شب

ستاره های شب ، حال مرا خوب می‌کند ، ستاره ها در آن تاریکی و سیاهی ، از آن ارتفاعات دور ، هنوز هم دیده می شوند ، هنوز هم زمانی که نگاهشان میکنیم ، گویی به ما می نِگرَند ، به ما حالی خوش ، هدیه میکنند ، انگار سخنی در قلب خویش دارند ، گویی میخواهند همچون آموزگاری برایمان شوند.
فکر میکنم ، ستاره ها، آن راه دور را ، شاید با سختی سپری کرده باشند ، شاید در این راه طولانی ، دشواری های نه آنچنان اندکی ، نصیبشان شده باشد ، اما در هر صورت ، خواسته ی درخشیدنشان را برای خود همچون خاطره ای شیرین ، ساختند،
اینگونه میخواهند برایمان آموزگاری کنند ، میخواهند سخن به حبص کشیده را آزاد سازند ، به ما رویا را می آموزند ،
در روشنایی میتوان زیست ، میتوان دید و دیده شد ، اما در تاریکی ، در سیاهی ، دیده شدن ، زیستن ، سهل نیست ،
شاید درخشیدن در تاریکی ، رویایی برای ستاره ها بوده ، که پس از همدم شدن با رویا ، به خواسته خود رسیدند،
شاید اینگونه ، میگویند که به دنبال رویایمان باشیم ، رویایی که ، خودمان ، تک به تک آجرهایش را در ذهن و قلبمان روی هم گذاشتیم را ، در نیمه ی کار ، رها نکنیم،
حتی اگر آن رویا ، رویای درخشیدن در تاریکی باشد یا حتی یک رویای دست نیافتی.

نیکتا ناصر